(Paul Cezanne: De Verleiding van de Heilige Antonius) .
Het sekspamflet van Waterland nadert zijn voltooiing. Momenteel zijn we aan het werk aan het laatste hoofdstuk: over lust. Lust die ogenschijnlijk zo’n belangrijke rol speelt in de vaak gesignaleerde ‘pornoficatie van de samenleving’. Alleen, met Ariël Levy vraag ik mij af: wat je ziet in die reclame-afbeeldingen en porno-afbeeldingen, ís dat wel lust? Nog los van de sekse-stereotypen, de onrealistische verbeelding van seks: hoe bevrijdend kan het zijn, vraagt Levy zich af, om je te gedragen als een naaktdanseres of porno-ster, vrouwen wiens werk het nota bene is te doen alsof? Om je dezelfde dodelijk verveelde lege blik aan te meten, en je lichaam in houding en uiterlijk neer te zetten als een object? Hoe komt het dat beelden als sexy of geil woren neergezet, die totaal zij losgeraakt van doorleefde seks en doorvoelde lust? Is dat omdat juist die leegheid, net zoals junkfood, een altijd onbevredigd verlangen oproept naar meer, meer en meer, in plaats van de eigen lustbeleving te wekken en te stimuleren? Zomaar ‘meer meer en meer’, dat is niet wat ik bedoel met lust. Lust kan wat mij betreft niet los staan van subjectieve beleving.
Filosofie en psycho-analyse. Alvorens mijn eigen gedachten op papier te zetten, dook ik eerst een stukje in de filosofie en de psycho-analyse. Dat had ik misschien niet moeten doen, maar ik was nieuwsgierig naar wat de heren psycho-analytici en wijsgeren dachten over lust. Is lust, zoals zo vaak de onuitgesproken vooronderstelling is in literatuur en zelfs in beleid, zo’n vreselijke natuurkracht die onderdrukt moet worden? Moeten wij beschermd worden tegen onze eigen lust, misschien zelfs wel van overheidswege? (meer…)
Read Full Post »